I am a dark room

Kamergrote multimediavoorstelling, 2022
​
9:16 scherm / kleur / surround 7.1 / een zitkruk / 20:00 minuten

Dit zelfportret is een onderzoek naar oprechte beeldvoering, met het eigen lichaam als levende sculptuur. Karel plaatst een frame rond zijn eigen lichaam en de binnenruimte ervan. Zijn fysieke lichaam, dat slechts een vorm is, manifesteert zich soms alleen maar in zijn essentiële vormloosheid. Er verschijnen landschappen in onszelf die verdwijnen zodra we ze proberen te benoemen of te visualiseren.

Het schemergebied tussen beeld en niet-beeld beleefbaar maken is de zoektocht van Karel. Door lichaam, beeld en geluid met elkaar in verband te brengen, ontstaat in een kamergrote multimediavoorstelling - die de bezoeker individueel bezoekt - een ruimte van verbeelding waardoor zijn fysiek intieme binnenwereld zich naar buiten plooit.

Karel ziet zijn zelfportret als een oefening in authentieke introspectie. Hij gebruikt het als instrument om de tussenruimte op te zoeken, tussen disciplines, tussen zijn zelfbeeld en zijn innerlijke wereld. Hoe kun je afstand nemen van je lichaam, er objectief naar kijken (als maker), en tegelijkertijd datzelfde lichaam subjectief (van binnenuit) ervaren? Waar wordt het beeld van jezelf gevormd; innerlijk, in het gecreëerde beeld of in de kijker? Waar ontstaat een zelfportret precies; laat het zien wat het verbergt, of verbergt het wat het wil laten zien? Als maker levert hij zichzelf als mens over aan de wetten van zijn eigen praktijk. De enige manier om hemzelf in zijn werk te belichamen is een proces van het loslaten van zijn persoonlijke weerstand, controle en angst. Dit lichaamsidee van overgave en het zoeken naar emotionele beschikbaarheid, in relatie tot de eigen werkwijze als maker, is wellicht de enige manier om jezelf eerlijk te zien als een mens, door de lens van het eigen kunstenaarschap.